Forum klasy 2 c :)

-Ja bym zabrała ze sobą bułkę - powiedziała Kasia, która podczas alarmu szybko chwyciła ów produkt spożywczy aby uchronić go przed spaleniem (autentyk O.o).
-A ja bym się ogrzała - powiedział Badziek robiąc delikatną aluzję Sevowi, który jednak zbyt był zajęty zaśmiewaniem się wraz z Olafem z żartów, które tylko oni rozumieli. Badź trochę się zasępił widząc najposępniejszą i najnieszczęśliwszą postać z serii przygód niesamowicie seksownej sieroty z blizną na czole, zaśmiewającą się wraz z chciwym, złym i przebiegłym mordercą.
-A ja bym... - zaczął Dumbledore z rozmarzonym uśmiechem ale przerwał mu okrzyk pana M:
-ANIOŁ! - albowiem zbliżał się pan który uratował naszą klasę od śmierci od gazu jednym przekręceniem czegoś tam. Ninie kogoś on przypominiał.
-Ależ ja nie nazywam się Anioł, tylko...

SIEDEMNAŚCIE!

-Co ty chcesz ode mnie Badziek?! - zdenerwował się Olaf.
-Spokojnie Olafff, spokojnie - uspokajał go Sev chichocząc nerwowo. Badziek znów spojrzał na narzeczonego dziwnym wzrokiem. Zimno mu chyba rozjątrzyło mózg.
-Nic już nic Olaf... tylko zastanawiałam się gdzie jest narzeczony Niny - powiedział Badziek z trochę nieobecnym wzrokiem i udał się w bliżej niesprecyzowanym kierunku.
-Chyba zimno rozjątrzyło jej mózg - stwierdził Olaf.
-No tak... parę odcinków temu mówiła że jej zimno - parsknął Sev. "Nie powinienem się tyle śmiać" zganił się w myślach. "Wyjdą mi przedwczesne zmarszczki".
-AAAA! - nagle do uszu Olafa, Niny i Seva doszedł krzyk gdzieś z oddali. Ku nim pędziła ogromna góra śniegu, wywracając po drodze halę (vel. balon) i miażdżąc ogrodzenie boiska do nogi.
-No nieee - jęknął Sev, wyciongł różdżkę i wyczarował niewidzialną kopułę nad trójką bohaterów.
-Łał - Olafowi opadła szczęka.
-No i świetnie - Nina jak zawsze pozostawała optymistką - Jesteśmy uwięzieni pod toną śniegu i za chwilę skończy się tam tlen, a nasi przyjaciele na zewnątrz...
-Kochanie - przerwał jej czule Olaf - zamknij się do cholery. Zaraz stąd wyjdziemy.
------ na zewnątrz -------
-AAAAAA! - krzyknął Badź, widząc pędzącą lawinę. Nic mądrzejszego nie przyszło jej do głowy jak tylko zwinąć się w kłębek i czekać na śmierć pod toną śniegu. Śmierci jednak nie było widać, widać za to było PeeMa, PeŻeta i Skamienia...

"O rany, czy oni są wampirami?" - zastanowił się Badziek wspominając książkę którą ostatnio czytała o wampirze czytającym w myślach - "a może opanowali oklumancję? A może mają taki przyrząd jak z Atemisa Fowla?" Badziek przypominał sobie wszyskie książki w których występował bohater umiejący czytać w myślach.
-Daj se siana - doradził PeeM wygrzebując jakieś smakowite resztki z trzymiesięcznej paczki po Hepimilu.
-No dobra, a tak właściwie to dokąd my jedziemy? - zapytał Badź.
-Na wakacje - stwierdził Peżet wesoło.
Po chwili jednak skrzywił się słysząc niewybredne przekleństwa w umyśle Badzialeny.
-------------------------
Tymczasem kawałek* dalej pod zasypaną kopułą...
-No i co my teraz zrobimy, no co zrobimy? No co my zrobimy? - pytała rozchwiana emocjonalnie Nina.
-Chill, bejb - odparł Olaf - Jakoś wyjdziemy, c' nie, stary?
-Jasne - odparł stary marszcząc czoło pod wpływem mnóstwa myśli kotłujących mu się w głowie. Jakby tu wyjść nie zabijając wszystkich, gdzie jest Badzialena, co ma Próbki Maria Śpiewnik Jezus Darmowe Ksiazki Jezus Eik do Historii itd.
-Myślę, że jedynym sposobem aby się stąd wydostać jest to - powiedział po chwili, wycelował różdżką w czubek kopuły i zacisnął zęby.
Po chwili cała trójka została zasypana tonami śniegu.
--------------------------------
-Magdaaaa prosze prezstaaaań - Skamienia rozbolała głowa od nieustającego potoku bluźnierstw z Badziewnego mózgu.
-To przestań słuchać - odwarknął Badź. - Albo zatrzymajcie to cholerstwo.
Badź nie miał ochoty opuszczać Niń i Seva, a już tym bardziej jechać na wakacje z trójką nieobliczalnych facetów. Wtedy właśnie maszyna zatrzymała się jak na zawołanie. Właściwie "zatrzymała" nie było dobrym określeniem. Prowizoryczne sanki najechały na jakiś wystający ze śniegu kamień i zwyczajnie rozleciały się w pył.
-W mordę - zaklął PeeM oderwany od konsumpcji. Badź pobiegł pobłogosławić kamień dzięki któremu wyprawa wakacyjna nie miała dojść do skutku. Podeszłwszy (och ubogi słowniku) bliżej, przekonała się jednak, że to nie jest kamień (ani też skamień)...
_______________
* 1 kawałek - 15 fragmentów

Udał się więc Badź w kierunku, jak to zazwyczaj bywa, bliżej nieokreślonym. I szedł, i szedł, i szedł, i szedł, i szedł aż nagle sie przewrócił.
-Fuckin' shit. What the fuck this shit is? - zastanowił się widząc shit wystający z gleby pod jej nobliwymi stopami. Zaczął ciągnąć ów shit, co jest uzasadnioną i bardzo logiczną czynnością kiedy natknie się na jakiś shit wystający z ziemi. Po chwili wyciągła jakąś rękę.
"What the fuck this fuckin' arm is doing under this fuckin' snow?" zastanowił się Badziek i ciągł dalej. W końcu wyciongł zamrożoną Ninę, Seva a na końcu nawet Olafa. Postanowił najpierw rozmrozić swojego narzeczonego, bo po pierwsze dawno go nie widziała, a po drugie on potrafił rozmrażać ludzi jednym machnięciem różdżki, więc rozmroziłby Niń i Olafa szybciej od niej. Jak pomyślała tak zrobiła i po jakimś czasie Sev stał już na własnych nogach z mniej więcej żywym odcieniem twarzy (biało-żółtym - tylko jego ogromny nos był czerwony, co upodobniało go do wyrośniętego bociana).
-Dobra, to ty zajmij się nimi a ja idę poszukać Filipa...
-Poczekaj mysiu-pysiu - powiedział Sev swoim perwersyjnym tonem - pójdziemy razem - po czym rozmroził Niń i Olafa, jak to Badź przewidział, jednym machnięciem różdżki. - Oni też się przydadzą - przekonywał ją Sev widząc Badziewną minę - Olaf ma plus ileśtam do perswazji, a twój perwersik-nietoperzyk...
-Sev.
-Co?
-What fuckin' bullshit are U sodding 'bout?
-Co?
-No ta cała gadka o mysiach-pysiach i perwersikach.
-Dalej idźmy już po tego Filipa bo mi zimno w nogi - zakróliczył* Olaf.
-Dobra- odparli chórem Badż, Sev i oczywiście Niń. Ta trójka, Olaf i jego +50 do perswazji ruszyli na poszukiwania zaginionego rosyjskiego marszałka na skute lodem pola Syberyjskie...

____________________-
* lub, jak kto woli, zajęczał.

-Yep - odpowiedział Badziek - but what the fuck do you want from me?
-Co?- zdziwili się wszyscy (Nina niemo) na wieść że Badziek jest jakimś starym łysym dziadem bez nałogu alkoholowego.
-Eeee - odparł zachrypnięty głos po drugiej stronie - Am I talking to Osbourne Cox?
-Yez you fuckin' idiot, you are. But who the fuck are you?! - odparł Badziek sięgając po ukrytą za pazuchą flaszkę. Nina miała nadzieję, że nigdzie w pobliżu nie znajduje się skład siekier.
-Well, Mr. Cox... I'm a good Samaritan...
-WHO THE FUCK? - ryknął Badziek, a Sev, Niń i Olaf odsunęli się o parę kroków. Wtem z ekranu zniknął trójkącik z -.- Badziek jednak wciąż słuchał uważnie swojego wysłużonego telefonu, w którym klawisze nigdy nie działały kiedy się dzwoniło, za to wykazywały dziwną swawolę leżąc w torbie i wypisując różnorakie numery pod które Badź wcale nie chciał dzwonić.
-Dobra- mruknął w końcu dusząc apopleksyjnie przycisk z czerwoną słuchawką. <pełna napięcia cisza>
-Hej, tu jesteście! A ja was wszędzie szu...
-Cicho Filip! - krzyknął Sev - Co oni od ciebie chcieli, Bebeszku?
-Okupu.
-Jakiego okupu?
-Porwali... Melanię - wyszeptał Bebeszek zbielałymi ustami.
Filip jęknął ze zgrozą.
Nina też by jęknęła, ale Sev nie uznał za stosowne przywrócić jej głosu.
Olaf zastanawiał się ile budżetu uda mu się uratować od okupowej zagłady...

-Nie nie nie nie nie nie nie - Sev energicznie potrząsał głową. Zdegustowana Nina wytarła z twarzy coś, co przy okazji rozprzestrzeniał. Miała gorącą nadzieję, że to tylko łupież. - Nie nie nie nie nie, to JA powinienem ci się oświadczyć - zaprotestował, padając na kolana.
-Sev, nietoperzyku - powiedziała rozczulona nagle Badzia - jest cholernie zimno i śpieszymy się odbić Melanię...
-MEEELAAAANIAAAA - załkał Filip, a Nina dziwnie na niego popatrzyła.
-A w ogóle to myślę - dodał Badź - że mógłbyś przywrócić głos Ninie.
Wyżej wymieniona zamachała gwałtownie rękami.
-No dobra - mruknął Sev niepocieszony, że Badź nie pozwolił mu się oświadczyć, lecz wtem błysk geniuszu rozświetlił jego twarz - ale obiecaj mi coś.
Nina zaczęła gwałtowniej wymachiwać w ramach protestu. Chyba nieszczególnie zachwycił ją fakt, że jej struny głosowe były całkowicie zależne od kaprysów Seva i tego czy Badź zgodzi się je wypełnić.
-Jak już odbijemy Melanię, pojedziemy na jakąś śliczną łąkę z mnóstwem kwiatów i skrzypaczek i wtedy ci się oświadczę.
Badzię trochę zatkało.
Nina dawała jej znaki zza pleców Seva.
-No okej - odparł Badź. Niech zaśpiewa na naszym weselu, hły hły hły.
-Oooooo - wychrypiała Nina - Oooooo
-Laf - dopowiedział usłużnie Hrabia O'Laf.
-MEELAAAANIAAAAAAA - ryknął w tym momencie Filip rzucając się na ziemię i tarzając się w śniegu, tak że jego zarąbisty czarny płaszcz był wkrótce zupełnie mokry.
-Dobra, to może idźmy już po tą Melanię - zadecydował najmądrzejszy Olaf. W czasie drogi nie omieszkał wypytywać świeżo odzyskanego głosu narzeczonej co sądzi o tym wybitnie niesprawiedliwym nazwaniu go
-Skąpym STARCEM. Rozumiesz to Nina, SKĄPYM S T A R C E M.
-Tak, rozumiem to Olaf. Nawet, wyobraź sobie, słyszałam to osobiście.
-Ale SKĄPY STARZEC?!
Nieopodal kroczyli także Badź z Sevem, który wciąż miał na twarzy uśmiech tak promienny że sama Rowling by nie poznała swojego dziecka. Gdzieś z tyłu wlókł się zrozpaczony Filip.

Roweru przedzierającego się przez zaspy śnieżne. Rower prowadził menszczyzna w garniturze i ze słuchawkami w uszach.
Olaf wyciągnął Filipa za kołnierz z kolejnej zaspy, w którą wpadł i postawił na ziemi. Nasza drużyna stała naprzeciw menszczyzny niczym grupa rewolwerowców na przeciw drugiej grupy rewolwerowców, na głównej ulicy miasteczka, w samo południe. Menszczyzna jednak zdawał się tego nie zauważać.
-Oooou, can you feeeeeeel this MUSIC - zaśpiewał, wymachując rękami. Rower przewrócił się w zaspę, jednak Chad, bo to o nim rzecz jasna mowa, nie zwrócił na to uwagi, tańcząc swój taniec z zamkniętymi oczyma.
-Chaaaaad? - zawołał kobiecy głos z oddali.
Wśród panującej zamieci śnieżnej (co prawda nie została ona wymieniona w żadnym z odcinków, ale zamieć śnieżna na Syberii to stan pernamentny, więc nie było potrzeby wyjaśniać tak oczywistej sprawy) nie dało się rozróżnić kto woła. Filip jednak, przekonany, że to Linda Litzke oraz jego uprowadzona ukochana, ruszył galopem w stronę głosu.
Badź żywił cichą nadzieję, że już nie wróci i będzie mogła zachować jego cudowny płaszcz.
-Ooo - Chad się ocknął - is that Osbourne Cox?
-Yeah - odparł machinalnie Badź - łot ływ dy kał?
-Kał? Oł jes, kał...
-MANI! Maj operejszyns! - podpowiedział mu głos z oddali.
-YAAAAAAAAAAAAAAAAAAAGHHH! - dobiegł kolejny głos z oddali - OOOODDAWAJ MELAANIEEEE
-Soł, mani. Du ju hew mani? - spytał ze stoickim spokojem Chad robiąc swoją profesjonalną minę -.-
-Uuuu, mani mani mani, mast bi fani- zanuciła pod nosem Nina. Hrabia postanowił przejąć inicjatywę, albowiem mani to to, na czym w końcu znał się najlepiej.
-Hał meni mani? - spytał więc.
-Hał meni? - Chad poradził się głosu z oddali. Niestety, odpowiedziały mu tylko odgłosy walki z oddali.
______________________________________
1) dawno nie napisałam takiego suchara
2) kajam się jak kajman: Olaf miał +20 do perswazji, a nie +50! pomyliłam się w poprzednich odcinkach

-Pan Darcy... - powtórzyła Bagda i jak urzeczona (narzeczona?) wpatrywała się w przybysza. Przestała przy tym przytrzymywać nobliwą głowę Seva przez co na powrót wylądował on twarzą w śnieg. Nina tymczasem cuciła Olafa.
-Hrabio, obudź się - jęczała, na przemian waląc go w twarz i nacierając śniegiem. W końcu zdesperowana podniosła wzrok w poszukiwaniu pomocy.
-Oooooooooch - głębokie westchnienie wydarło się z jej... płuc. - Pan Darcy!
-Witam szanowne damy - tu Fitzwilliam skłonił się w kierunku Niń i Badzia, które bliskie były omdlenia (nie, nie cisnęły ich gorsety) i nagle poczuły że wyglądają wysoce niestosownie w swoich skromnych ubraniach, np. pobrudzonych i postrzępionych dżinsach i za dużym wampirzm płaszczu, który w porównaniu z wytwornym strojem Darcy'ego stał się w oczach dziewcząt zupełnie nie wart zachodu.
-A cóż się stało mężom panien? - zagadnął uprzejmie widząc nieprzytomnego Olafa i zakopanego w śniegu Seva, który chyba nie podnosił się pozycji horyzontalnej z czystej przekory.
-Nie nie, my niezamężne - odparły jednocześnie trzepocząc rzęsami.
Sev wyburczał coś w śniegu.
-Och, najmocniej przepraszam... ale nie po - zaczął Darcy, ale w tym momencie z pełnym impetem wpadł na niego Filip z koszulą w strzępach, podartych spodniach i krwawej ranie nad okiem. Natychmiast się jednak podniósł nie zważając na to, że właśnie przewrócił dżentelmena.
-Rhaaaaaaaaaghhhh - ryknął z obłędem w oczach rzucając się równie zdeterminowaną Lindę Litzke, której włosy sterczały na wszystkie strony, a w oczach czaiła się autentyczna żądza mordu. Walka przesunęła się parę metrów dalej.
-Darcy! - krzyknęły Niń i Badź - Nic panu nie jest?
Pan Darcy zupełnie oniemiał i leżał na ziemi bezgłośnie poruszając ustami.
-Halo...? Fitzwilliam...? - Niń i Badź zupełnie zapomniały o swoich narzeczonych porzuconych gdzieś w Syberyjskim śniegu i pochylały się nad Darcym, delikatnie próbując sprowadzić go na ziemię.
-Dziękuję szanownym paniom za okazaną troskę - odezwał się w końcu, podniósł się całkiem żwawo i otrzepał swoje cudowne ubranie - naprawdę nie trzeba było. Muszę jednakże przyznać, że dzisiejsi młodzieńcy są naprawdę - tutaj pokręcił głową dając upust swojemu zgorszeniu.
-Ma pan całkowitą rację - przyznały jednocześnie Niń i Badź.
Tymczasem na ringu...